این مطالعه به مرور نظام مند پژوهش های تجربی و نظری درباره تأثیر (صکوک) بر ثبات مالی شرکت ها می پردازد. با بررسی 65 مقاله معتبر از پایگاههای Scopus، Web of Science و پایگاه های فارسی Magiran, SID در بازه زمانی 2010 تا 2024، یافته ها نشان می دهد که (صکوک) در 68% مطالعات تأثیر مثبت و معناداری بر شاخص های ثبات مالی مانند نسبتهای اهرمی، نوسانات سود و توان بازپرداخت بدهی داشته است. تحلیل محتوای مطالعات حاکی از آن است که مکانیزمهای اصلی این تأثیر از طریق بهبود ساختار سرمایه، کاهش هزینه های تأمین مالی و افزایش نقدشوندگی صورت می گیرد. با این حال، تفاوت های معناداری بین نتایج در کشورهای مختلف مشاهده شد؛ به طوریکه تأثیر (صکوک) در بازارهای توسعه یافته (مالزی، امارات) به طور متوسط 23% قویتر از بازارهای نوظهور (ایران، پاکستان) بوده است. مهمترین عوامل تعدیل کننده این رابطه شامل سطح توسعه بازار سرمایه، کیفیت حاکمیت شرکتی و شفافیت اطلاعاتی شناسایی شدند. مقاله با ارائه چارچوبی مفهومی، پیشنهادهایی برای تحقیقات آینده و سیاستگذاری ارائه می کند.